Pazartesi, Aralık 14, 2009

-good day to be alive he said-

sabah minibuse binmekten vazgecip yurumeseydim yapraklari deli gibi supuren amcayi goremeyecektim. oyle huzurlu bir 'gunaydin'im olmayacakti. hem bu kadar sabirli olamaz, gunu hasarsiz atlatmam mumkun olmazdi. galiba hersey daha kotu olurdu.

amca yapraklari cop saymak olur mu dedim. boyle guzeller dedim. onlari saklayacak toprak yok dedi bu koca sehirde. sora egilip o yiginin icinden bir kac tane yaprak secip bana verdi. accaip sevindirdi bu miskin'i. aldigi en hos hediyelerden oldu: )

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Cancağızım... Korkuyorum bizi kabul edecek toprak kalmayacak diye bu şehirde... Hilal..

suspuss dedi ki...

biraz toprak kalsin, uc bes gelincik acsin istiyorum cektigim uc bes sıkıntıya karsilik. Allaa yusuf'a bagislasin annecigini, gecinden versin.