ustu cizilesi abuklama

hayat
koskocaman
bir
yumak
bizi
saran
vazgecilenlerin
her
biri
gelir
bir
dugum
atar


3 yil once yazip kaydetmisim draft'a. az once eskileri karistirirken okudum ve gercekte oyle olmadigini artik bildigimi farkettim.
vazgectigin kadar ruhun kurtulup huzur buluyor.

gecit vermeyen daglar mi? sehrin ust gecitleri mi?

bembeyaz saclariyla uyumlu rengarenk bi etek vardi uzerinde. bana bakarak tatli tatli gulumsedi. aramizda bi kac adim vardi. ust gecitin ilk basamaginda durup bagirdi.

oooff daglar ooooffff

surcmesin dilimiz

-cok yasa
-cok yasamak var mi burada?
-yerhamuki Allah
...

me tedri nefsun...

otlarin arasinda tek basina acmis minicik bi gelincik vardi. pek acmis sayilmaz aslinda kararsizdi durusu. ben de durdum sevdim onu uzaktan. cok guzeldi. yarin dedim icimden. yarin.. sora annemin kizgin sesini duydum gaibten ve susturdum ic sesimi. insaallah dedim bir tek. sabah uyandigimda aklimdaydi ama tasiyacak halim olmadigindan almadim makineyi. ise gelirken onu aradi ve buldu gozlerim. artik tam olarak acilmisti. Allah'a emanet ettim yine. cunku gecen bahar yine bu zamanlarda actigi yerde bi gelincik vardi. yarin makineyi getirip fotografini cekcem derken bisey olur mu acep diye dusundum. sora nolcak canim tel orguler var, duvar var dedim kendime. ertesi gun karsilastigim manzara pek fenaydi. dozerler bahceye girmis topragin altini ustune getirmisti. tel orguler de artik yoktu. gelincik de.

annemin her zaman hatirlattigi ayeti tekrarladim buyuk bi uzuntuyle. 'me tedri nefsun meze teksibu ğaden ve me tedri nefsun bi eyyi ardin temut' mealen kimse yarin ne kazanacagini ve hangi topraklarda olecegini bilmez.
ardindan yarin ne yapacagini soleme der kizardi -hala kizar- bana. imkan bulur bulmaz yap sadece elinden geleni.

isten cikar cikmaz bakcam insaallah gelincige. az once yagmur yagiyordu. heh yine dedim.
sus zeynep sus.

hosgeldi.

baharlari seviyorum, ilk ve son olduklari icin.
hem bulutlar gokyuzunden daha huzurlu bakiyorlar.

hosgeldi, geldigi kadar 'hos' giden.