. . .

sorun olmaz merak etmeyin dedi...peki deyip yola koyuldum...mesainin bitimine birkac dakika kala vardim...ilk 'hayirli olsun'un ardindan oh tamamdir dedim icimden...sabah gec kalma korkusuyla oyle erken cikmisim ki tam 40 dk. bekledim kapida...filiz ablanin verdigi cay bardagi ile ellerimi isittiktan sora odami gosterdiler...bana bir dolap, bir anahtar bir de beyaz onluk verdiler...sorumlu kisi (sahis deil kesinlikle deil) beni gorunce yuzunun rengi deisti...yokmusum gibi yanimdan gecip gitti...o zaman anladim iste....bir sucluyu saklar gibi en ucra odaya, toz toprak icinde tadilatin oldugu bir odaya goturduler beni...yalniz kalmamam icin personelden bi hanim esliginde pinekledim saatlerce...gelenler gidenler...beni ikna etmeye calisanlar...ugultular...bak peruk diyenler...a bak filanca da senelerdir peruk takiyo diyenler...genis bandanalardan onerenler...ugultular...ugultular...ben sadece sustum....arada birkac hayir...ve sonunda inancimi satmicagimi...

dierlerine model olmamdan korkmus ve insanlarin hos karsilamicagindan...boyle dediler...insanlar...aglarken de rahat birakmiyolar...hic aglayan adam gormemisler gibi tuhaf tuhaf bakiyolar...
kimseyi umursamadan bakirkoyden bahcelievlere yurudum....iyi geldi...

simdi baska bi yerdeyim....