ah anneanne!...: (

gece yarisi calan telefon getirdi haberini...inanamadim...'hastaydi biliyorsun, hem kurtuldu' dediler...'ya ben' dedim?..goremicek olusum disimdeki siziyi buyutup tum sinir hucrelerime iletti...aglamadim...toprak olup onu icine almak istercesine yandi yuregim...

o gunlerce suren taziyelere anlam veremezdim eskiden...iclerindeki aciyla pisirdikleri yemeklere, mirralara...yalniz kalinca anladim....yalnizlik boyle zamanlarda kiyida kosede kalmis tum hatalarini getirip tek tek yuzune vuruyor...oyle buyuyor ki icindeki aci gozyaslarin tuz basiyo yuregine...

ah anneanne!...dizinin dibine oturtup okudugun o butun Gazali, Muhyiddin Arabi kitaplarini oradan ayrilmadan sen yoruluncaya kadar dinlerdim simdi...kacmak icin bahaneler uydurmadan...Turkan Soray filmlerini de izlerdim...Karsidaki pastaciyi seninle izler, bugün de birsey satamadi deyip uzulurdum...dizi setini, mevlihaneyi basip nasihatler verirdim...kizmazdim hic inan...ama yok'sun...en cok cocuk halin burkuyo icimi...o muhtac, savunmasiz halin...
Turkan Soray'dan guzel anneannem benim, gorusmek dilegiyle insaAllah...

inne lillehi ve inne ileyhi reeciun...