sabah minibuse binmekten vazgecip yurumeseydim yapraklari deli gibi supuren amcayi goremeyecektim. oyle huzurlu bir 'gunaydin'im olmayacakti. hem bu kadar sabirli olamaz, gunu hasarsiz atlatmam mumkun olmazdi. galiba hersey daha kotu olurdu.
amca yapraklari cop saymak olur mu dedim. boyle guzeller dedim. onlari saklayacak toprak yok dedi bu koca sehirde. sora egilip o yiginin icinden bir kac tane yaprak secip bana verdi. accaip sevindirdi bu miskin'i. aldigi en hos hediyelerden oldu: )
